top of page

We zijn begonnen!


En we zijn dooooooor! We zijn na de winst op Tsjechie nu in elk geval zeker van de volgende ronde. Poule winnaar is het volgende doel, morgen tegen de Filipijnen.

De snellere blog die ik verwachtte te kunnen schrijven kreeg toch weer wat vertraging doordat we veel buiten het hotel zijn geweest. Na de late aankomst maandagavond kwam het wel goed uit dat we dinsdag vrij hadden door een gecancelde oefenwedstrijd. Het een en ander geordend op de kamers, boodschappen gedaan en daarna de welkom ceremonie met 3 andere landen. Het filmpje staat inmiddels op de Facebook. We gokken dat dit zo gehouden werd omdat er wel geteld 31 landen meedoen aan dit WK.

O wacht, misschien zijn het er 30? Pakistan is nog steeds niet aangekomen… We kregen de 7-0 win en moesten tot vanochtend wachten tot we konden spelen.

Woensdag hebben we overigens getraind. Een beetje chaotisch, warming up op het voetbalveld, training op het softball veld en daarna nog de finish op het voetbalveld met fronttoss vanachter de zijhekken. De creativiteit om te kunnen trainen hield daarmee niet op. Gisterenmiddag hebben we getraind in een slagkooi met beton en een halve slagkooi met tractorbanden die het net vast moesten houden. Het hoort er allemaal bij als je toch je swings wilt pakken zo vlak voor je eerste WK wedstrijd.

Gisteren natuurlijk de openingsceremonie, met de vlag voorop, in de rij met de andere landen. Een aantal praatjes, dansjes en een indrukwekkend volkslied verder was het WK officieel geopend voor Canada.

Vanochtend mochten we dan eindelijk ook zelf spelen met daarna een middag ‘vrij’. Tijdens het WK zijn de middagen en andere uren in het hotel vooral te besteden aan fysio bezoeken. De afgelopen week was rustig maar na game day 1 is het gelijk weer wat drukker. We hebben onze fysio Lisette en onze masseur Robbie die samen met een druk schema ervoor zorgen dat wij zo fit mogelijk weer de volgende wedstrijd in gaan, onmisbaar dus!

Vanavond nog even een teambespreking en dan weer goed slapen om morgen ochtend fris en fruitig om 8 uur in de bus te zitten op naar de Filipijnen, oh nee, het veld met de Filipijnen aan de overkant.

Nog iets speciaals aan het WK trouwens: je komt heel wat mensen tegen die je een tijd niet hebt gezien. Zo zijn mijn oud Chipola College coaches hier, een van de speelsters van toen en nog wat coaches van die tijd. Bijna alle meiden komen wel wat oud bekenden tegen, toch een extra tintje aan de trip!

Nu hoop ik dan echt snel een nieuwe blog te schrijven nu we wat meer rust uren hebben en het WK natuurlijk leuk is om over te schrijven!

Eva

bottom of page