Nou alles zit weer vast hoor en ik ben gelijk een jaartje ouder. Een zeer ongebruikelijke week, maar zeker het beleven waard.
Dinsdag was de operatie, nadat ik me had gemeld ging alles eigenlijk best snel. Naar m’n kamer, spullen klaargelegd, laatste testjes en vragen en toen op naar de holding. Infuus in m’n linker hand, dikke pijl op m’n rechter arm en daarna op naar de operatie. Voor dat ik het wist was ik al onder narcose en toen ik wakker werd had ik ineens een dik ingepakte schouder. De rest van de dag heb ik m’n arm nog niet gevoeld door de blokkade van de zenuw, heel gek maar wel fijn zonder pijn. ’s Avonds begon de pijn te komen, maar toen had ik al pijnstillers gekregen.
De nacht viel me mee, ik sliep niet echt goed, maar ook niet heel slecht en daar had ik vooral rekening mee gehouden. ’s Ochtends werd ik na het nemen van de medicijnen heel misselijk en duizelig, dat was even een eng gevoel, maar trok gelukkig weer weg en nadat ik met de fysio mee was geweest mocht ik al naar huis. Een heel avontuur rijker dat me alles is meegevallen. Er werd heel goed voor me gezorgd en de pijn die ik verwachtte is er niet geweest.
Uiteindelijk zijn er 5 ankertjes gezet om het letsel weer te laten herstellen. 3 aan de voorkant en 2 bovenop. Toch nog wat meer schade dan verwacht.
De afgelopen dagen thuis zijn zeer goed verlopen, ik heb vooral heel erg veel geslapen en de pijn valt mee. Ik kan al met een stuk minder pijnstillers de dag door en de oefeningen gaan elke keer wat beter. Misschien heb ik nu al een leuk deel gevonden van de revalidatie, je ziet veel sneller progressie dan bij een fit lichaam.
En dus ook nog een jaartje ouder sinds vandaag. Gezellig met een zelfgemaakte appeltaart van mama en een kop thee heb ik vanmiddag de post en cadeautjes ontvangen. Bedankt allemaal voor de felicitaties, ik kan de deur niet uit maar het voelt zeker als een echte verjaardag.
Over speciale gelegenheden gesproken en de ‘offers’ waar ik het nog over zou hebben. Een van de grootste die vaak genoemd wordt door anderen is het niet uitgaan en vooral geen alcohol drinken. Ik heb nooit echt gedronken, sinds twee jaar drink ik wat tijdens oud&nieuw maar zelfs daar zie ik niet echt de toegevoegde waarde. Zoveel trainen en zoveel uren om fit te zijn, dan voel ik me stom als ik daar de helft weer van weg drink. En om 6 uur thuis komen en diezelfde dag dan niet meer optimaal kunnen trainen kan ik aan mezelf niet uitleggen en eerlijk gezegd vind ik het ook niet te verantwoorden tegenover mijn teamgenoten.
Buiten dat, heb je als topsporter of speelster op het hoogste niveau van je land, continent of wereld een voorbeeld functie. Met een hart voor de sport wil ik die op een goede manier promoten. Alhoewel niet iedereen ervan overtuigd is, het maakt fysiek wel degelijk een verschil. #fortheloveofthegame #ittakeswhatittakes
Eva